بررسی مولکولی ژن oapa در سویه های هموفیلوس آنفلوانزای ایزوله شده از ایران، به عنوان کاندید در طراحی واکسن بومی علیه این باکتری

زمینه و هدف: باکتری هموفیلوس آنفلوانزا می تواند به عنوان پاتوژن بخش تنفسی انسان عمل کند. عفونت ناشی از این باکتری به طور سنتی به وسیله آنتی بیوتیک ها درمان می شود. استفاده از واکسن های کونژوگه در مهار بیماری های ناشی از این باکتری نیز بسیار موفقیت آمیز بوده است. در طراحی این واکسن ها از کپسول پلی ساکاریدی هموفیلوس آنفلوانزا و پروتئین های ایمونوژن استفاده می شود. این مطالعه با هدف بررسی مولکولی ژن oapa به عنوان ژن پروتئین ایمونوژنیک حفاظت شده و کاندید در طراحی واکسن انجام شد. روش بررسی: تعدادی سویه بالینی هموفیلوس آنفلوانزا از بیمارستان میلاد در تهران تهیه و پس از انجام تست های تشخیصی موجود، تست های بیوشیمیایی جهت تشخیص بیوتایپ سویه ها انجام گرفت. در ادامه، dna از طریق جوشاندن، استخراج و واکنش pcr اختصاصی جهت آنالیز مولکولی ژن oapa طراحی گردید. در نهایت، تعیین توالی محصولات pcr، به منظور تأیید نتایج صورت گرفت. یافته ها: نتایج واکنش pcr نشان داد 79% از سویه های مورد بررسی، حدود 99-95% به توالی های نوکلئوتیدی ژن oapa هموفیلوس آنفلوانزا در ncbi شباهت دارند و21% باقیمانده از سویه هادارای یک حذف حدود 125 نوکلئوتیدیبوده و 96-94% شبیه به توالی های موجود در ncbi هستند. در همه سویه هایی که این حذف 125 نوکلئوتیدی را نشان دادند (سویه های   non-typeable  و سویه های تیپ b) شباهت 99-95% برقرار بود.نتایج تعیین بیوتایپ نشان داد سویه های مورد مطالعه، مربوط به بیوتایپ های مختلف می باشد. نتیجه گیری: طبق نتایج این مطالعه پیشنهاد می شود استفاده از پروتئین ژن حفاظت شده oap a در تولید واکسن علیه تیپ b این باکتری بیشتر مورد توجه قرار گیرد. کلید واژه ها: هموفیلوس آنفلوانزا ؛ ژن oapa ؛ واکنش زنجیره ای پلیمراز.